Afgelopen week overleed ons oud-lid Alie Pot - de Jonge.

De oudere leden zullen zich haar vast herinneren. Ze was in de jaren 70 en 80 enthousiast lid van SMHC en werd 2 jaar geleden in het jubileumnummer "90 jaar SMHC”  in het zonnetje gezet samen met dochter Machteld en kleindochter Laura.

Mevrouw Pot is de oma van Hidde in Heren 2 en naast Machteld en Laura hockeyde ook bijna de hele familie een groot aantal jaren bij SMHC. Haar man Wybe was een aantal jaren voorzitter van de club.

Als in memoriam plaatsen we een deel van dat artikel uit 2016 hieronder.

DRIE GENERATIES POT

Het leeftijdsverschil tussen het oudste lid van het ‘trio Pot’ en de Benjamin bedraagt 70 jaar, maar het

enthousiasme voor het spelletje dat hockey heet is er niet minder om. We praten met de 82-jarige Alie Pot de Jonge, Machteld Dotinga-Pot (51) en de twaalf jaar jonge Laura Dotinga, drie generaties Pot, over hun ervaringen met hockey in het algemeen en de jubilerende hockeyclub SMHC uit Sneek in het bijzonder.

Alie Pot, geboren en getogen in ‘het Groningse’, kreeg één zoon en vijf dochters, waarvan er vier bij de Sneeker Mixed Hockeyclub hebben gespeeld. Doordat ze met de kinderen meeging naar het

hockeyveld, toen nog gevestigd op het sportcomplex aan de Leeuwarderweg en tegenwoordig de uitvalsbasis van voetbalvereniging LSC, kreeg ze op een goede dag de onvermijdelijke vraag of hockey wellicht voor haar ook iets was. Met haar sportieve instelling nam ze de handschoen op en speelde ze vijftien jaar bij de ‘Veterinnen’. Met pretlichtjes in haar ogen vertelt ze: "Ik wist in het begin niet eens hoe je een hockeystick moest vasthouden en ben nooit een ster in het spelletje geworden maar het was erg gezellig om met een stel gelijkgestemde meiden aan sport te doen. We speelden op de donderdagmiddag competitie op het achterste grasveld. Het toenmalige clubhuis is nog steeds door LSC in gebruik, ik geloof als dameskleedkamer.” "Een paar van die dames van het eerste uur, die ik me nog goed herinner, waren Irene Nierstrasz, Riet van Oerle, Reina Alberda, Fenna Verwer (erelid van SMHC) en niet te vergeten onze keepster Ienie Visser. Ik denk dat ik zo’n beetje een van de laatste der Mohikanen ben van dat team, want de meesten zijn niet meer onder ons. Ik speelde linkshalf, middenvelder dus en dat betekende enerzijds de aanvallende linie ondersteunen, maar wanneer nodig ook meeverdedigen. Echt fanatiek waren we niet, maar als we eenmaal op het veld stonden probeerden we wel een leuke partij hockey te spelen. Vooral de derde helft was altijd gezellig. Het hockey van toen werd standaard op gras gespeeld en dat varieerde van keurig onderhouden snelle grasvelden tot knollenvelden waarbij je alleen maar mocht hopen dat de bal terecht kwam waar je hem eigenlijk wilde hebben. Wat natuurlijk meestal niet het geval was. Ik ben op mijn 55e gestopt met hockey, maar ik doe nog steeds twee keer per week aan fitness om een beetje in conditie te blijven en te voorkomen dat mijn onwillige rug de overhand krijgt.”

We wensen Wybe, Machteld, Caroline, Saskia, Laura, Hidde en alle andere familieleden heel veel sterkte bij het verlies van hun altijd vrolijke en lieve vrouw, moeder en oma.