Meppel thuis in volle lentezon.

Onder een heerlijk lentezonnetje kwam nagenoeg iedereen goedgemutst naar het veld om om 10.30u een balletje te slaan. Velen waren gekomen op de (motor)fiets om optimaal te genieten van het ‘nieuwe’ licht.
Alleen kersverse vader Robert had niet meegekregen dat de wedstrijd een half uur vervroegd was om onze scheidsrechters van H1 een goede reis en voorbereiding te gunnen.
Op zich niet zo’n probleem behalve dat hij bij wijze van kraamgeschenk de teamschirts ter wassing had meegekregen en wij dus met onbloot bovenlijf langs de kant stonden te wachten.
Nu konden we eindelijk wel constateren hoeveel mannen steeds vergeten hun shirt in te leveren a/h eind van een wedstrijd. Met nog wat geleende (en stinkende) shirts werd er door de interimaanvoerder Oscar een praktische opstelling gemaakt (net 10 oranje shirts) en konden we om 10.45u beginnen.
Lourens zijn komst was namelijk onzeker, dus mocht Oscar de honneurs waarnemen.
Op het laatste moment kwam Lourens toch aangevlogen en aangezien hij in het bezit was van een oud oranje shirt mocht hij meteen spelen. Het viel Lourens zwaar om zonder aanvoerdersband te opereren, enigszins opgefokt stond hij op het veld om vervolgens 10 minuten af te koelen (strafbankje).

Gelukkig had zijn ‘naamgenot’ H. Lourens ondertussen zijn overtollige lente-energie omgezet in (vele) daden waaronder een wonderschoon doelpunt (assist Oechies). En had Quintus er al een paar ingeprikt.(3-0). daarnaast was Robert inmiddels gearriveerd met keurig gestreken (!) shirts.
Dus moest de aanvoerder zelf aan de bak om de boel dicht te houden en met 10 man hielden we redelijk eenvoudig stand, maar de Sneker aanvallen wel minder krachtig. Meteen na terugkomst van Lourens in het veld werd er weer gescoord.

De 2e helft hebben we er nog een aantal ingeprikt en de verdediging (heb ik al een hardwerkende Wouter en Gerard genoemd) hield aardig stand. Gelukkig wist Dick op ouderwetse wijze zijn doel schoon te houden terwijl hij echt wel getest is.
Ook dient vermeld te worden dat Jeroen V weer meedeed na langdurig blessureleed en dat verliep goed.
Uiteindelijk stokte de productie op 7-0. Een stand waar vooral Paul heel tevreden mee is want hij kan nu een week lang rekenen op een brandschoon opgeruimde kamer!!
Het was nog lang onrustig op het SMHC terras en Meppel vierde hun verlies uitbundig en beloofde ons bij de return in Meppel een feestje met BBQ.
Kortom met nagenoeg alleen maar tevreden gezichten ging eenieder (uiteindelijk) huiswaarts.

Xander en Marco; dank voor het fluiten!